"Auschwitz deed meer pijn..."

Ik ben een proefondervindelijk schrijver. Een zeer betrokken biograaf die tot het gaatje gaat om zich te verdiepen in haar onderwerp en het bijbehorende tijdsbeeld. Ik denk dat dit mijn boeken meerwaarde geeft.

Dus als je de biografie over een nestor van de Nederlandse tattoo, en tevens groot Delfstblauwkunstenaar, schrijft... Niet ondervonden is niet meegemaakt. Ik gaf Jan Born carte blanche en gaf daarmee letterlijk mijn arm voor dit boek. Vanmorgen zag ik zijn ontwerp en het was precies waarop ik hoopte. Iets met een boek, maar vooral ook helemaal 'Jan'.

Het was een pijnlijke geschiedenis, maar niets zal ooit zo pijnlijk zijn als mijn bezoek aan Auschwitz voor mijn vorige boek. De knak in mijn ziel die ik over had voor 'Mevrouw Breek' is niet te zien. Het boek over Jan wordt totaal anders. Meer als 'Op zoek naar George', maar nog toegankelijker

Het verhaal van Jan Born wordt ook het verhaal van de tattoeage in Nederland en het aloude Delftsblauw. Beide ambachten komen samen in Jan en zullen - zoals in al mijn werk - hopelijk vooroordelen wegnemen en het begrip voor de medemens doen toenemen.

Niets is wat het lijkt. Ook ik niet. Tattoos passen misschien niet bij mij, maar ik ben al mijn hele leven een enorme liefhebber van kunst. En dat is wat dit is. Kunst. En een stukje historie op je lijf. Dus eigenlijk helemaal 'ik' .

Het boek verschijnt in maart bij Just Publishers.