Verrassing...

Verrassing...

Een paar dagen geleden gebeurde er iets dat ik niet langer voor mogelijk hield... Ik ontving een e-mail waar onder meer het volgende in stond: "Ik heb een verrassing voor je! Ik heb de trouwfoto van Sjors en Jo, omdat ik er zelf ook op sta als jong jochie!!!"

U zult begrijpen dat het voor mij een adembenemend moment was. Totale verbijstering. Enorme blijdschap. Heftige emoties. Vanaf het moment dat ik in 2015 het verhaal van George begon op te tekenen maakte ik mij al een voorstelling van hem. Pas toen ik via het radioprogramma 'Adres Onbekend' in contact kwam met de kinderen van Jo, kon ik mij pas écht een beeld van hem vormen. Ik moest echter afgaan op hun omschrijvingen, want foto's waren er niet. Ik heb zelfs met hun hulp een politietekenaar een compositietekening laten maken, om een idee te krijgen van de man die inmiddels mijn leven beheerste. Het AD drukte de tekening af, in de hoop dat het iemand iets zou zeggen. Niets...

'Op zoek naar George' ligt sinds januari 2017 in de boekhandel en nu - anderhalf jaar later - na twee jaar onderzoek weet ik eindelijk hoe George eruit ziet. Er is nu dan toch een beeld van de man die jarenlang onzichtbaar bij ons aan de keukentafel zat. "Hoe gaat het met George?", vroegen de kinderen in hun bord roerende tijdens mijn schrijfproces. Ze spraken over hem alsof het over een grootvader ging die zij nooit mochten ontmoeten. En zo herinneren wij hem ook, nu het boek uit is. George blijft voor altijd onderdeel van ons gezin. We houden van hem alsof hij familie is. En nu weten wij hoe hij eruit zag. En jullie ook.

Dit is hem dan, met zijn grote Liefde, Jo. Voor hen staat Ted Schutte; het jongetje dat in 1950 als bruidsjonkertje met hen op de foto mocht. Ik ben hem ongelooflijk dankbaar dat hij contact met mij opnam. Ik heb zelden een mooiere verrassing gehad...